انطرح

See also: أنطرح

Arabic

Root
ط ر ح (ṭ r ḥ)
9 terms

Verb

اِنْطَرَحَ • (inṭaraḥa) VII (non-past يَنْطَرِحُ (yanṭariḥu), verbal noun اِنْطِرَاح (inṭirāḥ))

  1. to be flung, to be tossed, to be thrown
  2. to be rejected, to be expelled, to be disowned, to be repudiated
  3. to throw oneself down, to prostrate oneself
  4. to be thrown down, to be dropped

Conjugation

Conjugation of اِنْطَرَحَ (VII, sound, impersonal passive, verbal noun اِنْطِرَاح)
verbal noun
الْمَصْدَر
اِنْطِرَاح
inṭirāḥ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنْطَرِح
munṭariḥ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنْطَرَح
munṭaraḥ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِنْطَرَحْتُ
inṭaraḥtu
اِنْطَرَحْتَ
inṭaraḥta
اِنْطَرَحَ
inṭaraḥa
اِنْطَرَحْتُمَا
inṭaraḥtumā
اِنْطَرَحَا
inṭaraḥā
اِنْطَرَحْنَا
inṭaraḥnā
اِنْطَرَحْتُمْ
inṭaraḥtum
اِنْطَرَحُوا
inṭaraḥū
f اِنْطَرَحْتِ
inṭaraḥti
اِنْطَرَحَتْ
inṭaraḥat
اِنْطَرَحَتَا
inṭaraḥatā
اِنْطَرَحْتُنَّ
inṭaraḥtunna
اِنْطَرَحْنَ
inṭaraḥna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْطَرِحُ
ʔanṭariḥu
تَنْطَرِحُ
tanṭariḥu
يَنْطَرِحُ
yanṭariḥu
تَنْطَرِحَانِ
tanṭariḥāni
يَنْطَرِحَانِ
yanṭariḥāni
نَنْطَرِحُ
nanṭariḥu
تَنْطَرِحُونَ
tanṭariḥūna
يَنْطَرِحُونَ
yanṭariḥūna
f تَنْطَرِحِينَ
tanṭariḥīna
تَنْطَرِحُ
tanṭariḥu
تَنْطَرِحَانِ
tanṭariḥāni
تَنْطَرِحْنَ
tanṭariḥna
يَنْطَرِحْنَ
yanṭariḥna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْطَرِحَ
ʔanṭariḥa
تَنْطَرِحَ
tanṭariḥa
يَنْطَرِحَ
yanṭariḥa
تَنْطَرِحَا
tanṭariḥā
يَنْطَرِحَا
yanṭariḥā
نَنْطَرِحَ
nanṭariḥa
تَنْطَرِحُوا
tanṭariḥū
يَنْطَرِحُوا
yanṭariḥū
f تَنْطَرِحِي
tanṭariḥī
تَنْطَرِحَ
tanṭariḥa
تَنْطَرِحَا
tanṭariḥā
تَنْطَرِحْنَ
tanṭariḥna
يَنْطَرِحْنَ
yanṭariḥna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْطَرِحْ
ʔanṭariḥ
تَنْطَرِحْ
tanṭariḥ
يَنْطَرِحْ
yanṭariḥ
تَنْطَرِحَا
tanṭariḥā
يَنْطَرِحَا
yanṭariḥā
نَنْطَرِحْ
nanṭariḥ
تَنْطَرِحُوا
tanṭariḥū
يَنْطَرِحُوا
yanṭariḥū
f تَنْطَرِحِي
tanṭariḥī
تَنْطَرِحْ
tanṭariḥ
تَنْطَرِحَا
tanṭariḥā
تَنْطَرِحْنَ
tanṭariḥna
يَنْطَرِحْنَ
yanṭariḥna
imperative
الْأَمْر
m اِنْطَرِحْ
inṭariḥ
اِنْطَرِحَا
inṭariḥā
اِنْطَرِحُوا
inṭariḥū
f اِنْطَرِحِي
inṭariḥī
اِنْطَرِحْنَ
inṭariḥna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اُنْطُرِحَ
unṭuriḥa
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُنْطَرَحُ
yunṭaraḥu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُنْطَرَحَ
yunṭaraḥa
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُنْطَرَحْ
yunṭaraḥ
f