انقطاع

Arabic

Root
ق ط ع (q ṭ ʕ)
28 terms

Etymology

Verbal noun of اِنْقَطَعَ (inqaṭaʕa).

Pronunciation

  • IPA(key): /in.qi.tˤaːʕ/
  • Rhymes: -aːʕ

Noun

اِنْقِطَاع • (inqiṭāʕm

  1. verbal noun of اِنْقَطَعَ (inqaṭaʕa) (form VII)
  2. cutting
  3. interruption

Declension

Declension of noun اِنْقِطَاع (inqiṭāʕ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal اِنْقِطَاع
inqiṭāʕ
الِانْقِطَاع
al-inqiṭāʕ
اِنْقِطَاع
inqiṭāʕ
nominative اِنْقِطَاعٌ
inqiṭāʕun
الِانْقِطَاعُ
al-inqiṭāʕu
اِنْقِطَاعُ
inqiṭāʕu
accusative اِنْقِطَاعًا
inqiṭāʕan
الِانْقِطَاعَ
al-inqiṭāʕa
اِنْقِطَاعَ
inqiṭāʕa
genitive اِنْقِطَاعٍ
inqiṭāʕin
الِانْقِطَاعِ
al-inqiṭāʕi
اِنْقِطَاعِ
inqiṭāʕi

Descendants

  • Ottoman Turkish: انقطاع
    • Turkish: inkıta, inkıtaa

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic اِنْقِطَاع (inqiṭāʕ).

Noun

انقطاع • (inkıta)

  1. a cutting off or through
  2. cessation; interruption
  3. separation
  4. exhaustion

Descendants

References