انقلاع

Arabic

Root
ق ل ع (q l ʕ)
14 terms

Etymology

Verbal noun of إِنْقَلَعَ (ʔinqalaʕa).

Pronunciation

  • IPA(key): /in.qi.laːʕ/
  • Rhymes: -aːʕ

Noun

اِنْقِلَاع • (inqilāʕm

  1. verbal noun of إِنْقَلَعَ (ʔinqalaʕa) (form VII)
  2. (uncountable) being forcibly torn from a place, detachment

Declension

Declension of noun اِنْقِلَاع (inqilāʕ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal اِنْقِلَاع
inqilāʕ
الِانْقِلَاع
al-inqilāʕ
اِنْقِلَاع
inqilāʕ
nominative اِنْقِلَاعٌ
inqilāʕun
الِانْقِلَاعُ
al-inqilāʕu
اِنْقِلَاعُ
inqilāʕu
accusative اِنْقِلَاعًا
inqilāʕan
الِانْقِلَاعَ
al-inqilāʕa
اِنْقِلَاعَ
inqilāʕa
genitive اِنْقِلَاعٍ
inqilāʕin
الِانْقِلَاعِ
al-inqilāʕi
اِنْقِلَاعِ
inqilāʕi

Descendants

  • Ottoman Turkish: انقلاع (inkılâ')