انكفاف
Arabic
Noun
اِنْكِفَاف • (inkifāf) m
- verbal noun of اِنْكَفَّ (inkaffa) (form VII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِنْكِفَاف inkifāf |
الِانْكِفَاف al-inkifāf |
اِنْكِفَاف inkifāf |
| nominative | اِنْكِفَافٌ inkifāfun |
الِانْكِفَافُ al-inkifāfu |
اِنْكِفَافُ inkifāfu |
| accusative | اِنْكِفَافًا inkifāfan |
الِانْكِفَافَ al-inkifāfa |
اِنْكِفَافَ inkifāfa |
| genitive | اِنْكِفَافٍ inkifāfin |
الِانْكِفَافِ al-inkifāfi |
اِنْكِفَافِ inkifāfi |