اوران
Ottoman Turkish
Etymology
From اورامق (oramak, “to reap”).
Noun
اوران • (oran)
- any measure of length
- proportion, symmetry
- moderation
Derived terms
- اورانسیز (oransız)
- اورانلامق (oranlamak)
- اورانلامه (oranlama)
- اورانلو (oranlı)
Descendants
- Turkish: oran
References
- Redhouse, James W. (1890) “اوران”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 243