اورمانجی
Ottoman Turkish
Etymology
From اورمان (orman, “forest, wood”) + ـجی (-cı, -ci, occupational suffix).
Noun
اورمانجی • (ormancı)
Descendants
- Turkish: ormancı
- →⇒ Armenian: Օրմանջյան (Ōrmanǰyan), Օրմանճյան (Ōrmančyan)
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “ormancı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3632
- Redhouse, James W. (1890) “اورمانجی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 246