اولمك

Old Anatolian Turkish

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *öl- [1]

Verb

اُولْمَكْ • (ölmäk)

  1. (intransitive) to die
    • 14th Century, anonymous author, Bursa Manuscript: Kitāb-ı Dedem Ḳorḳud Alā Lisān-ı Tāife-i Oġuzān:
      اُوغُلْ دَخيٖ نَيْلَسُونْ بَابَا اُولُوبْ مَالْ قَالْمَسَه
      oġul daḫı näyläsün baba ölüp māl qalmasa
      what is for a son to do if [his] father dies and leaves no goods

Descendants

  • Azerbaijani: ölmək
    • Khalaj: ölmək
  • Gagauz: ölmää
  • Ottoman Turkish: اولمك (ölmek)

References

  1. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “ölmek”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

  • XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977, page 199
  • Boeschoten, Hendrik (2022) “öl-”, in A Dictionary of Early Middle Turkic (Handbook of Oriental Studies; I.169), Leiden and Boston: Brill, page 510

Ottoman Turkish

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish اولمك (ölmäk), from Proto-Turkic *öl- (to die).

Verb

اولمك • (ölmek)

  1. to die; to pass away
  2. to fade, wither, wizen

Descendants

References