باتی
Ottoman Turkish
Etymology
From Old Anatolian Turkish *باتو (batu) (only attested in compunds), from Proto-Turkic *batïg (“west”),[1] a development from *bat- (“to sink”), whence باتمق (batmak, “to sink”). Cognate with Azerbaijani batı.
Noun
باتی • (batı) (definite accusative باتیی (batıyı), plural باتیلر (batılar))
- west, one of the four cardinal points or compass points and the opposite direction from east
- Synonym: غرب (garb)
- west wind, zephyr, a wind that originates in the west and blows in an eastward direction
Derived terms
- باتی قره یل (batı kara yel, “west-north-west”)
- باتی لودوس (batı lodos, “west-south-west”)
Descendants
- Turkish: batı
References
- ^ Clauson, Gerard (1972) “batığ”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, →ISBN, →OCLC, page 301
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1881) “باتی”, in Dictionnaire turc-français, volume I, Paris: E. Leroux, page 252
- Hindoglu, Artin (1838) “باتی”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 98a
- Kélékian, Diran (1911) “باتی”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 231
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Favonius”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 557
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “باتی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 626
- Nişanyan, Sevan (2002–) “batı”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “باتی”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 315