بشكير
Arabic
Etymology
From Ottoman Turkish پیشگیر, from Persian پیشگیر.
Noun
بَشْكِير • (baškīr) m (plural بَشَاكِير (bašākīr))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | بَشْكِير baškīr |
الْبَشْكِير al-baškīr |
بَشْكِير baškīr |
| nominative | بَشْكِيرٌ baškīrun |
الْبَشْكِيرُ al-baškīru |
بَشْكِيرُ baškīru |
| accusative | بَشْكِيرًا baškīran |
الْبَشْكِيرَ al-baškīra |
بَشْكِيرَ baškīra |
| genitive | بَشْكِيرٍ baškīrin |
الْبَشْكِيرِ al-baškīri |
بَشْكِيرِ baškīri |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | بَشْكِيرَيْن baškīrayn |
الْبَشْكِيرَيْن al-baškīrayn |
بَشْكِيرَيْ baškīray |
| nominative | بَشْكِيرَانِ baškīrāni |
الْبَشْكِيرَانِ al-baškīrāni |
بَشْكِيرَا baškīrā |
| accusative | بَشْكِيرَيْنِ baškīrayni |
الْبَشْكِيرَيْنِ al-baškīrayni |
بَشْكِيرَيْ baškīray |
| genitive | بَشْكِيرَيْنِ baškīrayni |
الْبَشْكِيرَيْنِ al-baškīrayni |
بَشْكِيرَيْ baškīray |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | بَشَاكِير bašākīr |
الْبَشَاكِير al-bašākīr |
بَشَاكِير bašākīr |
| nominative | بَشَاكِيرُ bašākīru |
الْبَشَاكِيرُ al-bašākīru |
بَشَاكِيرُ bašākīru |
| accusative | بَشَاكِيرَ bašākīra |
الْبَشَاكِيرَ al-bašākīra |
بَشَاكِيرَ bašākīra |
| genitive | بَشَاكِيرَ bašākīra |
الْبَشَاكِيرِ al-bašākīri |
بَشَاكِيرِ bašākīri |
References
- Wehr, Hans (1979) “بشكير”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN
South Levantine Arabic
Etymology
From Ottoman Turkish پیشگیر, from Persian پیشگیر.
Pronunciation
Noun
بشكير • (baškīr) m (plural بشاكير (bašākīr))
See also
- فوطة (fūṭa, “small towel”)