بشیر
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic بَشِير (bašīr).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ba.ˈʃiːɾ/
- (Dari, formal) IPA(key): [bä.ʃíːɾ]
- (Iran, formal) IPA(key): [bæ.ʃíːɹ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [bä.ʃíɾ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | bašīr |
| Dari reading? | bašīr |
| Iranian reading? | bašir |
| Tajik reading? | bašir |
Noun
بشیر • (bašir)
- bringer of good news; herald
- c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, translated by Reynold A. Nicholson, مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume I, verse 186:
- تا سمرقند آمدند آن دو امیر
پیش آن زرگر ز شاهنشه بشیر- tā samarqand āmadand ān du amīr
pēš-i ān zargar zi šāhinšah bašīr - Those two Amírs came to Samarcand and went to the goldsmith, bearing the good news from the king.
- tā samarqand āmadand ān du amīr
Proper noun
| Dari | بشیر |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | Башир |
بشیر • (bašir)
Urdu
Etymology
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /bə.ʃiːɾ/
- Rhymes: -iːɾ
Proper noun
بشیر • (baśīr) m (Hindi spelling बशीर)