بشیكجی

Ottoman Turkish

Etymology

From بشیك (beşik, cradle) +‎ ـجی (-cı, -ci, occupational suffix).

Noun

بشیكجی • (beşikci)

  1. maker or seller of cradles

Descendants

  • Turkish: beşikçi
  • Armenian: Բեշիկչյան (Bešikčʻyan)

Further reading