بلهاء
Arabic
Noun
بَلْهَاء • (balhāʔ) f (plural بُلْه (bulh), masculine أَبْلَه (ʔablah))
- female equivalent of أَبْلَه (ʔablah)
Declension
| singular | basic singular diptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | بَلْهَاء balhāʔ |
الْبَلْهَاء al-balhāʔ |
بَلْهَاء balhāʔ |
| nominative | بَلْهَاءُ balhāʔu |
الْبَلْهَاءُ al-balhāʔu |
بَلْهَاءُ balhāʔu |
| accusative | بَلْهَاءَ balhāʔa |
الْبَلْهَاءَ al-balhāʔa |
بَلْهَاءَ balhāʔa |
| genitive | بَلْهَاءَ balhāʔa |
الْبَلْهَاءِ al-balhāʔi |
بَلْهَاءِ balhāʔi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | بَلْهَاءَيْن balhāʔayn |
الْبَلْهَاءَيْن al-balhāʔayn |
بَلْهَاءَيْ balhāʔay |
| nominative | بَلْهَاءَانِ balhāʔāni |
الْبَلْهَاءَانِ al-balhāʔāni |
بَلْهَاءَا balhāʔā |
| accusative | بَلْهَاءَيْنِ balhāʔayni |
الْبَلْهَاءَيْنِ al-balhāʔayni |
بَلْهَاءَيْ balhāʔay |
| genitive | بَلْهَاءَيْنِ balhāʔayni |
الْبَلْهَاءَيْنِ al-balhāʔayni |
بَلْهَاءَيْ balhāʔay |
| plural | basic broken plural triptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | بُلْه bulh |
الْبُلْه al-bulh |
بُلْه bulh |
| nominative | بُلْهٌ bulhun |
الْبُلْهُ al-bulhu |
بُلْهُ bulhu |
| accusative | بُلْهًا bulhan |
الْبُلْهَ al-bulha |
بُلْهَ bulha |
| genitive | بُلْهٍ bulhin |
الْبُلْهِ al-bulhi |
بُلْهِ bulhi |
Adjective
بَلْهَاء • (balhāʔ) f
- feminine singular of أَبْلَه (ʔablah)