بنجر
Arabic
Etymology
From Ottoman Turkish پانجار (pancar, “beetroot”), from Armenian բանջար (banǰar, “edible greens, vegetable”), from Old Armenian բանջար (banǰar, “edible greens, vegetable”).
Pronunciation
- IPA(key): /ban.d͡ʒar/
Noun
بَنْجَر • (banjar) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | بَنْجَر banjar |
الْبَنْجَر al-banjar |
بَنْجَر banjar |
| nominative | بَنْجَرٌ banjarun |
الْبَنْجَرُ al-banjaru |
بَنْجَرُ banjaru |
| accusative | بَنْجَرًا banjaran |
الْبَنْجَرَ al-banjara |
بَنْجَرَ banjara |
| genitive | بَنْجَرٍ banjarin |
الْبَنْجَرِ al-banjari |
بَنْجَرِ banjari |
References
- Lane, Edward William (1863-1893) “بنجر”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, page 1410.