بهائية
Arabic
Noun
بَهَائِيَّة • (bahāʔiyya) f
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | بَهَائِيَّة bahāʔiyya |
الْبَهَائِيَّة al-bahāʔiyya |
بَهَائِيَّة bahāʔiyyat |
| nominative | بَهَائِيَّةٌ bahāʔiyyatun |
الْبَهَائِيَّةُ al-bahāʔiyyatu |
بَهَائِيَّةُ bahāʔiyyatu |
| accusative | بَهَائِيَّةً bahāʔiyyatan |
الْبَهَائِيَّةَ al-bahāʔiyyata |
بَهَائِيَّةَ bahāʔiyyata |
| genitive | بَهَائِيَّةٍ bahāʔiyyatin |
الْبَهَائِيَّةِ al-bahāʔiyyati |
بَهَائِيَّةِ bahāʔiyyati |