بوص

Arabic

Etymology

Synchronically connected to the root ب ص ص (b ṣ ṣ) or ب و ص (b w ṣ) meaning “to urge on”, “to hasten”, “to proceed”, “to outrun”, “a horse leading a race”; the reed being used as a crop to encourage speed.
Diachronically, from Proto-Semitic *būṣ-. Doublet of بُوصِير (būṣīr), بَزّ (bazz), بِزَّة (bizza), and بُزْيُون (buzyūn).

Noun

بُوص • (būṣm (collective, singulative بُوصَة f (būṣa))

  1. reed of Phragmites gen.

Declension

Declension of noun بُوص (būṣ)
collective basic collective triptote
indefinite definite construct
informal بُوص
būṣ
الْبُوص
al-būṣ
بُوص
būṣ
nominative بُوصٌ
būṣun
الْبُوصُ
al-būṣu
بُوصُ
būṣu
accusative بُوصًا
būṣan
الْبُوصَ
al-būṣa
بُوصَ
būṣa
genitive بُوصٍ
būṣin
الْبُوصِ
al-būṣi
بُوصِ
būṣi
singulative singulative triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal بُوصَة
būṣa
الْبُوصَة
al-būṣa
بُوصَة
būṣat
nominative بُوصَةٌ
būṣatun
الْبُوصَةُ
al-būṣatu
بُوصَةُ
būṣatu
accusative بُوصَةً
būṣatan
الْبُوصَةَ
al-būṣata
بُوصَةَ
būṣata
genitive بُوصَةٍ
būṣatin
الْبُوصَةِ
al-būṣati
بُوصَةِ
būṣati
dual indefinite definite construct
informal بُوصَتَيْن
būṣatayn
الْبُوصَتَيْن
al-būṣatayn
بُوصَتَيْ
būṣatay
nominative بُوصَتَانِ
būṣatāni
الْبُوصَتَانِ
al-būṣatāni
بُوصَتَا
būṣatā
accusative بُوصَتَيْنِ
būṣatayni
الْبُوصَتَيْنِ
al-būṣatayni
بُوصَتَيْ
būṣatay
genitive بُوصَتَيْنِ
būṣatayni
الْبُوصَتَيْنِ
al-būṣatayni
بُوصَتَيْ
būṣatay
paucal (3-10) sound feminine paucal
indefinite definite construct
informal بُوصَات
būṣāt
الْبُوصَات
al-būṣāt
بُوصَات
būṣāt
nominative بُوصَاتٌ
būṣātun
الْبُوصَاتُ
al-būṣātu
بُوصَاتُ
būṣātu
accusative بُوصَاتٍ
būṣātin
الْبُوصَاتِ
al-būṣāti
بُوصَاتِ
būṣāti
genitive بُوصَاتٍ
būṣātin
الْبُوصَاتِ
al-būṣāti
بُوصَاتِ
būṣāti