بینمك
Ottoman Turkish
Alternative forms
- بنمك (binmek)
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *bīn- (“to mount, ride”).
Verb
بینمك • (binmek)
- (intransitive) to mount, bestride, straddle, to sit on something high or on a horse
- (intransitive) to board, to step or climb onto or otherwise enter a conveyance
- (intransitive) to ride, to transport oneself by sitting on a horse or on a vehicle
Derived terms
- بينديرمك (bindirmek, “to make or let mount or ride”)
- بینك (binek, “saddle beast”)
- بینمه (binme, “act of mounting or ridign”)
- بینیجی (binici, “rider, horseman”)
- بینیش (biniş, “mode of mounting or riding”)
Descendants
- Turkish: binmek
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “binmek”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 615
- Hindoglu, Artin (1838) “بنمك”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 127b
- Kélékian, Diran (1911) “بینمك”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 305b
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Equitare”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 473
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “بنمك”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 904
- Nişanyan, Sevan (2002–) “bin-”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “بینمك”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 426