تآكل

See also: تأكل and پاگل

Arabic

Root
ء ك ل (ʔ k l)
16 terms

Verb

تَآكَلَ • (taʔākala) VI (non-past يَتَآكَلُ (yataʔākalu), verbal noun تَآكُل (taʔākul))

  1. to eat with one another
  2. to be devoured, to be consumed
  3. to be eaten away, to corrode
  4. to become old and worn

Conjugation

Conjugation of تَآكَلَ (VI, sound, no passive (?), verbal noun تَآكُل)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَآكُل
taʔākul
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُتَآكِل
mutaʔākil
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَآكَلْتُ
taʔākaltu
تَآكَلْتَ
taʔākalta
تَآكَلَ
taʔākala
تَآكَلْتُمَا
taʔākaltumā
تَآكَلَا
taʔākalā
تَآكَلْنَا
taʔākalnā
تَآكَلْتُمْ
taʔākaltum
تَآكَلُوا
taʔākalū
f تَآكَلْتِ
taʔākalti
تَآكَلَتْ
taʔākalat
تَآكَلَتَا
taʔākalatā
تَآكَلْتُنَّ
taʔākaltunna
تَآكَلْنَ
taʔākalna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَتَآكَلُ
ʔataʔākalu
تَتَآكَلُ
tataʔākalu
يَتَآكَلُ
yataʔākalu
تَتَآكَلَانِ
tataʔākalāni
يَتَآكَلَانِ
yataʔākalāni
نَتَآكَلُ
nataʔākalu
تَتَآكَلُونَ
tataʔākalūna
يَتَآكَلُونَ
yataʔākalūna
f تَتَآكَلِينَ
tataʔākalīna
تَتَآكَلُ
tataʔākalu
تَتَآكَلَانِ
tataʔākalāni
تَتَآكَلْنَ
tataʔākalna
يَتَآكَلْنَ
yataʔākalna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَتَآكَلَ
ʔataʔākala
تَتَآكَلَ
tataʔākala
يَتَآكَلَ
yataʔākala
تَتَآكَلَا
tataʔākalā
يَتَآكَلَا
yataʔākalā
نَتَآكَلَ
nataʔākala
تَتَآكَلُوا
tataʔākalū
يَتَآكَلُوا
yataʔākalū
f تَتَآكَلِي
tataʔākalī
تَتَآكَلَ
tataʔākala
تَتَآكَلَا
tataʔākalā
تَتَآكَلْنَ
tataʔākalna
يَتَآكَلْنَ
yataʔākalna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَتَآكَلْ
ʔataʔākal
تَتَآكَلْ
tataʔākal
يَتَآكَلْ
yataʔākal
تَتَآكَلَا
tataʔākalā
يَتَآكَلَا
yataʔākalā
نَتَآكَلْ
nataʔākal
تَتَآكَلُوا
tataʔākalū
يَتَآكَلُوا
yataʔākalū
f تَتَآكَلِي
tataʔākalī
تَتَآكَلْ
tataʔākal
تَتَآكَلَا
tataʔākalā
تَتَآكَلْنَ
tataʔākalna
يَتَآكَلْنَ
yataʔākalna
imperative
الْأَمْر
m تَآكَلْ
taʔākal
تَآكَلَا
taʔākalā
تَآكَلُوا
taʔākalū
f تَآكَلِي
taʔākalī
تَآكَلْنَ
taʔākalna

Noun

تَآكُل • (taʔākulm

  1. verbal noun of تَآكَلَ (taʔākala) (form VI)

Declension

Declension of noun تَآكُل (taʔākul)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَآكُل
taʔākul
التَّآكُل
at-taʔākul
تَآكُل
taʔākul
nominative تَآكُلٌ
taʔākulun
التَّآكُلُ
at-taʔākulu
تَآكُلُ
taʔākulu
accusative تَآكُلًا
taʔākulan
التَّآكُلَ
at-taʔākula
تَآكُلَ
taʔākula
genitive تَآكُلٍ
taʔākulin
التَّآكُلِ
at-taʔākuli
تَآكُلِ
taʔākuli