تأثيث

Arabic

Noun

تَأْثِيثٌ • (taʔṯīṯunm

  1. verbal noun of أَثَّثَ (ʔaṯṯaṯa) (form II)

Declension

Declension of noun تَأْثِيث (taʔṯīṯ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَأْثِيث
taʔṯīṯ
التَّأْثِيث
at-taʔṯīṯ
تَأْثِيث
taʔṯīṯ
nominative تَأْثِيثٌ
taʔṯīṯun
التَّأْثِيثُ
at-taʔṯīṯu
تَأْثِيثُ
taʔṯīṯu
accusative تَأْثِيثًا
taʔṯīṯan
التَّأْثِيثَ
at-taʔṯīṯa
تَأْثِيثَ
taʔṯīṯa
genitive تَأْثِيثٍ
taʔṯīṯin
التَّأْثِيثِ
at-taʔṯīṯi
تَأْثِيثِ
taʔṯīṯi