تأكيل
Arabic
| Root |
|---|
| ء ك ل (ʔ k l) |
| 16 terms |
Noun
تَأْكِيل • (taʔkīl) m
- verbal noun of أَكَّلَ (ʔakkala) (form II)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَأْكِيل taʔkīl |
التَّأْكِيل at-taʔkīl |
تَأْكِيل taʔkīl |
| nominative | تَأْكِيلٌ taʔkīlun |
التَّأْكِيلُ at-taʔkīlu |
تَأْكِيلُ taʔkīlu |
| accusative | تَأْكِيلًا taʔkīlan |
التَّأْكِيلَ at-taʔkīla |
تَأْكِيلَ taʔkīla |
| genitive | تَأْكِيلٍ taʔkīlin |
التَّأْكِيلِ at-taʔkīli |
تَأْكِيلِ taʔkīli |