تأنيب
Arabic
| Root |
|---|
| ء ن ب (ʔ n b) |
| 2 terms |
Etymology
Verbal noun of أَنَّبَ (ʔannaba).
Pronunciation
- IPA(key): /taʔ.niːb/
- Rhymes: -iːb
Noun
تَأْنِيب • (taʔnīb) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَأْنِيب taʔnīb |
التَّأْنِيب at-taʔnīb |
تَأْنِيب taʔnīb |
| nominative | تَأْنِيبٌ taʔnībun |
التَّأْنِيبُ at-taʔnību |
تَأْنِيبُ taʔnību |
| accusative | تَأْنِيبًا taʔnīban |
التَّأْنِيبَ at-taʔnība |
تَأْنِيبَ taʔnība |
| genitive | تَأْنِيبٍ taʔnībin |
التَّأْنِيبِ at-taʔnībi |
تَأْنِيبِ taʔnībi |
Descendants
- → Persian: تأنیب