تالف
Arabic
| Root |
|---|
| ت ل ف (t l f) |
| 5 terms |
Etymology
Derived from the active participle of تَلِفَ (talifa, “to perish”).
Pronunciation
- IPA(key): /taː.lif/
Adjective
تَالِف • (tālif) (feminine تَالِفَة (tālifa))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | تَالِف tālif |
التَّالِف at-tālif |
تَالِفَة tālifa |
التَّالِفَة at-tālifa |
| nominative | تَالِفٌ tālifun |
التَّالِفُ at-tālifu |
تَالِفَةٌ tālifatun |
التَّالِفَةُ at-tālifatu |
| accusative | تَالِفًا tālifan |
التَّالِفَ at-tālifa |
تَالِفَةً tālifatan |
التَّالِفَةَ at-tālifata |
| genitive | تَالِفٍ tālifin |
التَّالِفِ at-tālifi |
تَالِفَةٍ tālifatin |
التَّالِفَةِ at-tālifati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | تَالِفَيْن tālifayn |
التَّالِفَيْن at-tālifayn |
تَالِفَتَيْن tālifatayn |
التَّالِفَتَيْن at-tālifatayn |
| nominative | تَالِفَانِ tālifāni |
التَّالِفَانِ at-tālifāni |
تَالِفَتَانِ tālifatāni |
التَّالِفَتَانِ at-tālifatāni |
| accusative | تَالِفَيْنِ tālifayni |
التَّالِفَيْنِ at-tālifayni |
تَالِفَتَيْنِ tālifatayni |
التَّالِفَتَيْنِ at-tālifatayni |
| genitive | تَالِفَيْنِ tālifayni |
التَّالِفَيْنِ at-tālifayni |
تَالِفَتَيْنِ tālifatayni |
التَّالِفَتَيْنِ at-tālifatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| plural unknown | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ? | ? | تَالِفَات tālifāt |
التَّالِفَات at-tālifāt |
| nominative | ? | ? | تَالِفَاتٌ tālifātun |
التَّالِفَاتُ at-tālifātu |
| accusative | ? | ? | تَالِفَاتٍ tālifātin |
التَّالِفَاتِ at-tālifāti |
| genitive | ? | ? | تَالِفَاتٍ tālifātin |
التَّالِفَاتِ at-tālifāti |