تباين

Arabic

Etymology 1.1

Root
ب ي ن (b y n)
13 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ta.baː.ja.na/

Verb

تَبَايَنَ • (tabāyana) VI (non-past يَتَبَايَنُ (yatabāyanu), verbal noun تَبَايُن (tabāyun))

  1. (intransitive, reciprocal) to be different from each other, to be dissimilar to each other
Conjugation
Conjugation of تَبَايَنَ (VI, sound, impersonal passive (?), verbal noun تَبَايُن)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَبَايُن
tabāyun
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُتَبَايِن
mutabāyin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُتَبَايَن
mutabāyan
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَبَايَنْتُ
tabāyantu
تَبَايَنْتَ
tabāyanta
تَبَايَنَ
tabāyana
تَبَايَنْتُمَا
tabāyantumā
تَبَايَنَا
tabāyanā
تَبَايَنَّا
tabāyannā
تَبَايَنْتُمْ
tabāyantum
تَبَايَنُوا
tabāyanū
f تَبَايَنْتِ
tabāyanti
تَبَايَنَتْ
tabāyanat
تَبَايَنَتَا
tabāyanatā
تَبَايَنْتُنَّ
tabāyantunna
تَبَايَنَّ
tabāyanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَتَبَايَنُ
ʔatabāyanu
تَتَبَايَنُ
tatabāyanu
يَتَبَايَنُ
yatabāyanu
تَتَبَايَنَانِ
tatabāyanāni
يَتَبَايَنَانِ
yatabāyanāni
نَتَبَايَنُ
natabāyanu
تَتَبَايَنُونَ
tatabāyanūna
يَتَبَايَنُونَ
yatabāyanūna
f تَتَبَايَنِينَ
tatabāyanīna
تَتَبَايَنُ
tatabāyanu
تَتَبَايَنَانِ
tatabāyanāni
تَتَبَايَنَّ
tatabāyanna
يَتَبَايَنَّ
yatabāyanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَتَبَايَنَ
ʔatabāyana
تَتَبَايَنَ
tatabāyana
يَتَبَايَنَ
yatabāyana
تَتَبَايَنَا
tatabāyanā
يَتَبَايَنَا
yatabāyanā
نَتَبَايَنَ
natabāyana
تَتَبَايَنُوا
tatabāyanū
يَتَبَايَنُوا
yatabāyanū
f تَتَبَايَنِي
tatabāyanī
تَتَبَايَنَ
tatabāyana
تَتَبَايَنَا
tatabāyanā
تَتَبَايَنَّ
tatabāyanna
يَتَبَايَنَّ
yatabāyanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَتَبَايَنْ
ʔatabāyan
تَتَبَايَنْ
tatabāyan
يَتَبَايَنْ
yatabāyan
تَتَبَايَنَا
tatabāyanā
يَتَبَايَنَا
yatabāyanā
نَتَبَايَنْ
natabāyan
تَتَبَايَنُوا
tatabāyanū
يَتَبَايَنُوا
yatabāyanū
f تَتَبَايَنِي
tatabāyanī
تَتَبَايَنْ
tatabāyan
تَتَبَايَنَا
tatabāyanā
تَتَبَايَنَّ
tatabāyanna
يَتَبَايَنَّ
yatabāyanna
imperative
الْأَمْر
m تَبَايَنْ
tabāyan
تَبَايَنَا
tabāyanā
تَبَايَنُوا
tabāyanū
f تَبَايَنِي
tabāyanī
تَبَايَنَّ
tabāyanna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تُبُويِنَ
tubūyina
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُتَبَايَنُ
yutabāyanu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُتَبَايَنَ
yutabāyana
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُتَبَايَنْ
yutabāyan
f

Etymology 1.2

Pronunciation

  • IPA(key): /ta.baː.jun/

Noun

تَبَايُن • (tabāyunm

  1. verbal noun of تَبَايَنَ (tabāyana) (form VI)
  2. the state of being unalike
  3. difference
    Synonym: اِخْتِلَاف (iḵtilāf)
  4. (statistics) variance
Declension
Declension of noun تَبَايُن (tabāyun)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَبَايُن
tabāyun
التَّبَايُن
at-tabāyun
تَبَايُن
tabāyun
nominative تَبَايُنٌ
tabāyunun
التَّبَايُنُ
at-tabāyunu
تَبَايُنُ
tabāyunu
accusative تَبَايُنًا
tabāyunan
التَّبَايُنَ
at-tabāyuna
تَبَايُنَ
tabāyuna
genitive تَبَايُنٍ
tabāyunin
التَّبَايُنِ
at-tabāyuni
تَبَايُنِ
tabāyuni
Descendants
  • Azerbaijani: təbayün
  • Persian: تباین
  • Ottoman Turkish: تباین (tebâyün)
  • Swahili: tabaini