تبحير

Arabic

Noun

تَبْحِير • (tabḥīrm

  1. verbal noun of بَحَّرَ (baḥḥara) (form II)

Declension

Declension of noun تَبْحِير (tabḥīr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَبْحِير
tabḥīr
التَّبْحِير
at-tabḥīr
تَبْحِير
tabḥīr
nominative تَبْحِيرٌ
tabḥīrun
التَّبْحِيرُ
at-tabḥīru
تَبْحِيرُ
tabḥīru
accusative تَبْحِيرًا
tabḥīran
التَّبْحِيرَ
at-tabḥīra
تَبْحِيرَ
tabḥīra
genitive تَبْحِيرٍ
tabḥīrin
التَّبْحِيرِ
at-tabḥīri
تَبْحِيرِ
tabḥīri