تبشير

Arabic

Root
ب ش ر (b š r)
16 terms

Etymology

Verbal noun of بَشَّرَ (baššara).

Pronunciation

  • IPA(key): /tab.ʃiːr/
  • Rhymes: -iːr

Noun

تَبْشِير • (tabšīrm

  1. verbal noun of بَشَّرَ (baššara) (form II)
  2. bringing good news
  3. (Christianity) missionaryism

Declension

Declension of noun تَبْشِير (tabšīr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَبْشِير
tabšīr
التَّبْشِير
at-tabšīr
تَبْشِير
tabšīr
nominative تَبْشِيرٌ
tabšīrun
التَّبْشِيرُ
at-tabšīru
تَبْشِيرُ
tabšīru
accusative تَبْشِيرًا
tabšīran
التَّبْشِيرَ
at-tabšīra
تَبْشِيرَ
tabšīra
genitive تَبْشِيرٍ
tabšīrin
التَّبْشِيرِ
at-tabšīri
تَبْشِيرِ
tabšīri