تبشير
Arabic
| Root |
|---|
| ب ش ر (b š r) |
| 16 terms |
Etymology
Verbal noun of بَشَّرَ (baššara).
Pronunciation
- IPA(key): /tab.ʃiːr/
- Rhymes: -iːr
Noun
تَبْشِير • (tabšīr) m
- verbal noun of بَشَّرَ (baššara) (form II)
- bringing good news
- (Christianity) missionaryism
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَبْشِير tabšīr |
التَّبْشِير at-tabšīr |
تَبْشِير tabšīr |
| nominative | تَبْشِيرٌ tabšīrun |
التَّبْشِيرُ at-tabšīru |
تَبْشِيرُ tabšīru |
| accusative | تَبْشِيرًا tabšīran |
التَّبْشِيرَ at-tabšīra |
تَبْشِيرَ tabšīra |
| genitive | تَبْشِيرٍ tabšīrin |
التَّبْشِيرِ at-tabšīri |
تَبْشِيرِ tabšīri |