تبطيء

Arabic

Noun

تَبْطِيء • (tabṭīʔm

  1. verbal noun of بَطَّأَ (baṭṭaʔa) (form II)

Declension

Declension of noun تَبْطِيء (tabṭīʔ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَبْطِيء
tabṭīʔ
التَّبْطِيء
at-tabṭīʔ
تَبْطِيء
tabṭīʔ
nominative تَبْطِيءٌ
tabṭīʔun
التَّبْطِيءُ
at-tabṭīʔu
تَبْطِيءُ
tabṭīʔu
accusative تَبْطِيئًا
tabṭīʔan
التَّبْطِيءَ
at-tabṭīʔa
تَبْطِيءَ
tabṭīʔa
genitive تَبْطِيءٍ
tabṭīʔin
التَّبْطِيءِ
at-tabṭīʔi
تَبْطِيءِ
tabṭīʔi