تبيتي
Arabic
Etymology 1
Verb
تَبِيتِي
• (
tabītī
) (
form I
)
/ta.biː.tiː/
second-person feminine singular non-past active
subjunctive
/
jussive
of
بَاتَ
(
bāta
)
Etymology 2
Verb
تبيتي
(
form II
)
تُبَيِّتِي
(
tubayyitī
)
/tu.baj.ji.tiː/
:
second-person feminine singular non-past active
subjunctive
/
jussive
of
بَيَّتَ
(
bayyata
)
تُبَيَّتِي
(
tubayyatī
)
/tu.baj.ja.tiː/
:
second-person feminine singular non-past passive
subjunctive
/
jussive
of
بَيَّتَ
(
bayyata
)