تتمي

Arabic

Etymology 1

Verb

تَتِمِّي • (tatimmī) (form I) /ta.tim.miː/

  1. second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of تَمَّ (tamma)

Etymology 2

Verb

تتمي (form IV)

  1. تُتِمِّي (tutimmī) /tu.tim.miː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of أَتَمَّ (ʔatamma)
  2. تُتَمِّي (tutammī) /tu.tam.miː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of أَتَمَّ (ʔatamma)