تحاربي
Arabic
Etymology 1
Verb
تحاربي (form III)
- تُحَارِبِي (tuḥāribī) /tu.ħaː.ri.biː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of حَارَبَ (ḥāraba)
- تُحَارَبِي (tuḥārabī) /tu.ħaː.ra.biː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of حَارَبَ (ḥāraba)
Etymology 2
Verb
تَحَارَبِي • (taḥārabī) (form VI) /ta.ħaː.ra.biː/
- second-person feminine singular imperative of تَحَارَبَ (taḥāraba)