تحرش

Arabic

Etymology 1.1

Root
ح ر ش (ḥ r š)
4 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ta.ħar.ra.ʃa/

Verb

تَحَرَّشَ • (taḥarraša) V (non-past يَتَحَرَّشُ (yataḥarrašu), verbal noun تَحَرُّش (taḥarruš))

  1. to provoke, to pick a quarrel
  2. to harass (also sexually)
Conjugation
Conjugation of تَحَرَّشَ (V, sound, impersonal passive (?), verbal noun تَحَرُّش)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَحَرُّش
taḥarruš
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُتَحَرِّش
mutaḥarriš
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُتَحَرَّش
mutaḥarraš
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَحَرَّشْتُ
taḥarraštu
تَحَرَّشْتَ
taḥarrašta
تَحَرَّشَ
taḥarraša
تَحَرَّشْتُمَا
taḥarraštumā
تَحَرَّشَا
taḥarrašā
تَحَرَّشْنَا
taḥarrašnā
تَحَرَّشْتُمْ
taḥarraštum
تَحَرَّشُوا
taḥarrašū
f تَحَرَّشْتِ
taḥarrašti
تَحَرَّشَتْ
taḥarrašat
تَحَرَّشَتَا
taḥarrašatā
تَحَرَّشْتُنَّ
taḥarraštunna
تَحَرَّشْنَ
taḥarrašna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَتَحَرَّشُ
ʔataḥarrašu
تَتَحَرَّشُ
tataḥarrašu
يَتَحَرَّشُ
yataḥarrašu
تَتَحَرَّشَانِ
tataḥarrašāni
يَتَحَرَّشَانِ
yataḥarrašāni
نَتَحَرَّشُ
nataḥarrašu
تَتَحَرَّشُونَ
tataḥarrašūna
يَتَحَرَّشُونَ
yataḥarrašūna
f تَتَحَرَّشِينَ
tataḥarrašīna
تَتَحَرَّشُ
tataḥarrašu
تَتَحَرَّشَانِ
tataḥarrašāni
تَتَحَرَّشْنَ
tataḥarrašna
يَتَحَرَّشْنَ
yataḥarrašna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَتَحَرَّشَ
ʔataḥarraša
تَتَحَرَّشَ
tataḥarraša
يَتَحَرَّشَ
yataḥarraša
تَتَحَرَّشَا
tataḥarrašā
يَتَحَرَّشَا
yataḥarrašā
نَتَحَرَّشَ
nataḥarraša
تَتَحَرَّشُوا
tataḥarrašū
يَتَحَرَّشُوا
yataḥarrašū
f تَتَحَرَّشِي
tataḥarrašī
تَتَحَرَّشَ
tataḥarraša
تَتَحَرَّشَا
tataḥarrašā
تَتَحَرَّشْنَ
tataḥarrašna
يَتَحَرَّشْنَ
yataḥarrašna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَتَحَرَّشْ
ʔataḥarraš
تَتَحَرَّشْ
tataḥarraš
يَتَحَرَّشْ
yataḥarraš
تَتَحَرَّشَا
tataḥarrašā
يَتَحَرَّشَا
yataḥarrašā
نَتَحَرَّشْ
nataḥarraš
تَتَحَرَّشُوا
tataḥarrašū
يَتَحَرَّشُوا
yataḥarrašū
f تَتَحَرَّشِي
tataḥarrašī
تَتَحَرَّشْ
tataḥarraš
تَتَحَرَّشَا
tataḥarrašā
تَتَحَرَّشْنَ
tataḥarrašna
يَتَحَرَّشْنَ
yataḥarrašna
imperative
الْأَمْر
m تَحَرَّشْ
taḥarraš
تَحَرَّشَا
taḥarrašā
تَحَرَّشُوا
taḥarrašū
f تَحَرَّشِي
taḥarrašī
تَحَرَّشْنَ
taḥarrašna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تُحُرِّشَ
tuḥurriša
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُتَحَرَّشُ
yutaḥarrašu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُتَحَرَّشَ
yutaḥarraša
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُتَحَرَّشْ
yutaḥarraš
f

Etymology 1.2

Pronunciation

  • IPA(key): /ta.ħar.ruʃ/

Noun

تَحَرُّش • (taḥarrušm

  1. verbal noun of تَحَرَّشَ (taḥarraša) (form V): provocation, encroachment, harassment
Declension
Declension of noun تَحَرُّش (taḥarruš)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَحَرُّش
taḥarruš
التَّحَرُّش
at-taḥarruš
تَحَرُّش
taḥarruš
nominative تَحَرُّشٌ
taḥarrušun
التَّحَرُّشُ
at-taḥarrušu
تَحَرُّشُ
taḥarrušu
accusative تَحَرُّشًا
taḥarrušan
التَّحَرُّشَ
at-taḥarruša
تَحَرُّشَ
taḥarruša
genitive تَحَرُّشٍ
taḥarrušin
التَّحَرُّشِ
at-taḥarruši
تَحَرُّشِ
taḥarruši
Derived terms
  • تَحَرُّش جِنْسِيّ (taḥarruš jinsiyy)

Etymology 1.3

Verb

تحرش (form I)

  1. تَحْرِشُ (taḥrišu) /taħ.ri.ʃu/: inflection of حَرَشَ (ḥaraša):
    1. second-person masculine singular non-past active indicative
    2. third-person feminine singular non-past active indicative
  2. تُحْرَشُ (tuḥrašu) /tuħ.ra.ʃu/: inflection of حَرَشَ (ḥaraša):
    1. second-person masculine singular non-past passive indicative
    2. third-person feminine singular non-past passive indicative
  3. تَحْرِشَ (taḥriša) /taħ.ri.ʃa/: inflection of حَرَشَ (ḥaraša):
    1. second-person masculine singular non-past active subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past active subjunctive
  4. تُحْرَشَ (tuḥraša) /tuħ.ra.ʃa/: inflection of حَرَشَ (ḥaraša):
    1. second-person masculine singular non-past passive subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past passive subjunctive
  5. تَحْرِشْ (taḥriš) /taħ.riʃ/: inflection of حَرَشَ (ḥaraša):
    1. second-person masculine singular non-past active jussive
    2. third-person feminine singular non-past active jussive
  6. تُحْرَشْ (tuḥraš) /tuħ.raʃ/: inflection of حَرَشَ (ḥaraša):
    1. second-person masculine singular non-past passive jussive
    2. third-person feminine singular non-past passive jussive

Etymology 1.4

Verb

تحرش (form II)

  1. تُحَرِّشُ (tuḥarrišu) /tu.ħar.ri.ʃu/: inflection of حَرَّشَ (ḥarraša):
    1. second-person masculine singular non-past active indicative
    2. third-person feminine singular non-past active indicative
  2. تُحَرَّشُ (tuḥarrašu) /tu.ħar.ra.ʃu/: inflection of حَرَّشَ (ḥarraša):
    1. second-person masculine singular non-past passive indicative
    2. third-person feminine singular non-past passive indicative
  3. تُحَرِّشَ (tuḥarriša) /tu.ħar.ri.ʃa/: inflection of حَرَّشَ (ḥarraša):
    1. second-person masculine singular non-past active subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past active subjunctive
  4. تُحَرَّشَ (tuḥarraša) /tu.ħar.ra.ʃa/: inflection of حَرَّشَ (ḥarraša):
    1. second-person masculine singular non-past passive subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past passive subjunctive
  5. تُحَرِّشْ (tuḥarriš) /tu.ħar.riʃ/: inflection of حَرَّشَ (ḥarraša):
    1. second-person masculine singular non-past active jussive
    2. third-person feminine singular non-past active jussive
  6. تُحَرَّشْ (tuḥarraš) /tu.ħar.raʃ/: inflection of حَرَّشَ (ḥarraša):
    1. second-person masculine singular non-past passive jussive
    2. third-person feminine singular non-past passive jussive

South Levantine Arabic

Root
ح ر ش
2 terms

Etymology

From Arabic تَحَرَّشَ (taḥarraša).

Pronunciation

  • IPA(key): /tħar.raʃ/, [ɪtˈħar.raʃ]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

تحرّش • (tḥarraš) V (present بتحرّش (bitḥarraš))

  1. to harass

Conjugation

Conjugation of تحرش
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m تحرّشت (tḥarrašt) تحرّشت (tḥarrašt) تحرّش (tḥarraš) تحرّشنا (tḥarrašna) تحرّشتو (tḥarraštu) تحرّشو (tḥarrašu)
f تحرّشتي (tḥarrašti) تحرّشت (tḥarrašat)
present m بتحرّش (batḥarraš) بتتحرّش (btitḥarraš) بتحرّش (bitḥarraš) منتحرّش (mnitḥarraš) بتتحرّشو (btitḥarrašu) بتحرّشو (bitḥarrašu)
f بتتحرّشي (btitḥarraši) بتتحرّش (btitḥarraš)
subjunctive m اتحرّش (atḥarraš) تتحرّش (titḥarraš) يتحرّش (yitḥarraš) نتحرّش (nitḥarraš) تتحرّشو (titḥarrašu) يتحرّشو (yitḥarrašu)
f تتحرّشي (titḥarraši) تتحرّش (titḥarraš)
imperative m تحرّش (tḥarraš) تحرّشو (tḥarrašu)
f تحرّشي (tḥarraši)