تحسني
Arabic
Etymology 1
Verb
تَحْسُنِي • (taḥsunī) (form I) /taħ.su.niː/
- second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of حَسُنَ (ḥasuna)
Etymology 2
Verb
تحسني (form II)
- تُحَسِّنِي (tuḥassinī) /tu.ħas.si.niː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of حَسَّنَ (ḥassana)
- تُحَسَّنِي (tuḥassanī) /tu.ħas.sa.niː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of حَسَّنَ (ḥassana)
Etymology 3
Verb
تحسني (form IV)
- تُحْسِنِي (tuḥsinī) /tuħ.si.niː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of أَحْسَنَ (ʔaḥsana)
- تُحْسَنِي (tuḥsanī) /tuħ.sa.niː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of أَحْسَنَ (ʔaḥsana)
Etymology 4
Verb
تَحَسَّنِي • (taḥassanī) (form V) /ta.ħas.sa.niː/
- second-person feminine singular imperative of تَحَسَّنَ (taḥassana)