تحطم

Arabic

Etymology

From the root ح ط م (ḥ ṭ m), related to fractures, breaks.

Verb

تَحَطَّمَ • (taḥaṭṭama) V (non-past يَتَحَطَّمُ (yataḥaṭṭamu), verbal noun تَحَطُّم (taḥaṭṭum))

  1. (also figuratively) to be broken; to be destroyed
    تَحَطَّمَتْ آمَالِيtaḥaṭṭamat ʔāmālīMy hopes broke down

Conjugation

Conjugation of تَحَطَّمَ (V, sound, full passive, verbal noun تَحَطُّم)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَحَطُّم
taḥaṭṭum
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُتَحَطِّم
mutaḥaṭṭim
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُتَحَطَّم
mutaḥaṭṭam
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَحَطَّمْتُ
taḥaṭṭamtu
تَحَطَّمْتَ
taḥaṭṭamta
تَحَطَّمَ
taḥaṭṭama
تَحَطَّمْتُمَا
taḥaṭṭamtumā
تَحَطَّمَا
taḥaṭṭamā
تَحَطَّمْنَا
taḥaṭṭamnā
تَحَطَّمْتُمْ
taḥaṭṭamtum
تَحَطَّمُوا
taḥaṭṭamū
f تَحَطَّمْتِ
taḥaṭṭamti
تَحَطَّمَتْ
taḥaṭṭamat
تَحَطَّمَتَا
taḥaṭṭamatā
تَحَطَّمْتُنَّ
taḥaṭṭamtunna
تَحَطَّمْنَ
taḥaṭṭamna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَتَحَطَّمُ
ʔataḥaṭṭamu
تَتَحَطَّمُ
tataḥaṭṭamu
يَتَحَطَّمُ
yataḥaṭṭamu
تَتَحَطَّمَانِ
tataḥaṭṭamāni
يَتَحَطَّمَانِ
yataḥaṭṭamāni
نَتَحَطَّمُ
nataḥaṭṭamu
تَتَحَطَّمُونَ
tataḥaṭṭamūna
يَتَحَطَّمُونَ
yataḥaṭṭamūna
f تَتَحَطَّمِينَ
tataḥaṭṭamīna
تَتَحَطَّمُ
tataḥaṭṭamu
تَتَحَطَّمَانِ
tataḥaṭṭamāni
تَتَحَطَّمْنَ
tataḥaṭṭamna
يَتَحَطَّمْنَ
yataḥaṭṭamna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَتَحَطَّمَ
ʔataḥaṭṭama
تَتَحَطَّمَ
tataḥaṭṭama
يَتَحَطَّمَ
yataḥaṭṭama
تَتَحَطَّمَا
tataḥaṭṭamā
يَتَحَطَّمَا
yataḥaṭṭamā
نَتَحَطَّمَ
nataḥaṭṭama
تَتَحَطَّمُوا
tataḥaṭṭamū
يَتَحَطَّمُوا
yataḥaṭṭamū
f تَتَحَطَّمِي
tataḥaṭṭamī
تَتَحَطَّمَ
tataḥaṭṭama
تَتَحَطَّمَا
tataḥaṭṭamā
تَتَحَطَّمْنَ
tataḥaṭṭamna
يَتَحَطَّمْنَ
yataḥaṭṭamna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَتَحَطَّمْ
ʔataḥaṭṭam
تَتَحَطَّمْ
tataḥaṭṭam
يَتَحَطَّمْ
yataḥaṭṭam
تَتَحَطَّمَا
tataḥaṭṭamā
يَتَحَطَّمَا
yataḥaṭṭamā
نَتَحَطَّمْ
nataḥaṭṭam
تَتَحَطَّمُوا
tataḥaṭṭamū
يَتَحَطَّمُوا
yataḥaṭṭamū
f تَتَحَطَّمِي
tataḥaṭṭamī
تَتَحَطَّمْ
tataḥaṭṭam
تَتَحَطَّمَا
tataḥaṭṭamā
تَتَحَطَّمْنَ
tataḥaṭṭamna
يَتَحَطَّمْنَ
yataḥaṭṭamna
imperative
الْأَمْر
m تَحَطَّمْ
taḥaṭṭam
تَحَطَّمَا
taḥaṭṭamā
تَحَطَّمُوا
taḥaṭṭamū
f تَحَطَّمِي
taḥaṭṭamī
تَحَطَّمْنَ
taḥaṭṭamna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تُحُطِّمْتُ
tuḥuṭṭimtu
تُحُطِّمْتَ
tuḥuṭṭimta
تُحُطِّمَ
tuḥuṭṭima
تُحُطِّمْتُمَا
tuḥuṭṭimtumā
تُحُطِّمَا
tuḥuṭṭimā
تُحُطِّمْنَا
tuḥuṭṭimnā
تُحُطِّمْتُمْ
tuḥuṭṭimtum
تُحُطِّمُوا
tuḥuṭṭimū
f تُحُطِّمْتِ
tuḥuṭṭimti
تُحُطِّمَتْ
tuḥuṭṭimat
تُحُطِّمَتَا
tuḥuṭṭimatā
تُحُطِّمْتُنَّ
tuḥuṭṭimtunna
تُحُطِّمْنَ
tuḥuṭṭimna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُتَحَطَّمُ
ʔutaḥaṭṭamu
تُتَحَطَّمُ
tutaḥaṭṭamu
يُتَحَطَّمُ
yutaḥaṭṭamu
تُتَحَطَّمَانِ
tutaḥaṭṭamāni
يُتَحَطَّمَانِ
yutaḥaṭṭamāni
نُتَحَطَّمُ
nutaḥaṭṭamu
تُتَحَطَّمُونَ
tutaḥaṭṭamūna
يُتَحَطَّمُونَ
yutaḥaṭṭamūna
f تُتَحَطَّمِينَ
tutaḥaṭṭamīna
تُتَحَطَّمُ
tutaḥaṭṭamu
تُتَحَطَّمَانِ
tutaḥaṭṭamāni
تُتَحَطَّمْنَ
tutaḥaṭṭamna
يُتَحَطَّمْنَ
yutaḥaṭṭamna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُتَحَطَّمَ
ʔutaḥaṭṭama
تُتَحَطَّمَ
tutaḥaṭṭama
يُتَحَطَّمَ
yutaḥaṭṭama
تُتَحَطَّمَا
tutaḥaṭṭamā
يُتَحَطَّمَا
yutaḥaṭṭamā
نُتَحَطَّمَ
nutaḥaṭṭama
تُتَحَطَّمُوا
tutaḥaṭṭamū
يُتَحَطَّمُوا
yutaḥaṭṭamū
f تُتَحَطَّمِي
tutaḥaṭṭamī
تُتَحَطَّمَ
tutaḥaṭṭama
تُتَحَطَّمَا
tutaḥaṭṭamā
تُتَحَطَّمْنَ
tutaḥaṭṭamna
يُتَحَطَّمْنَ
yutaḥaṭṭamna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُتَحَطَّمْ
ʔutaḥaṭṭam
تُتَحَطَّمْ
tutaḥaṭṭam
يُتَحَطَّمْ
yutaḥaṭṭam
تُتَحَطَّمَا
tutaḥaṭṭamā
يُتَحَطَّمَا
yutaḥaṭṭamā
نُتَحَطَّمْ
nutaḥaṭṭam
تُتَحَطَّمُوا
tutaḥaṭṭamū
يُتَحَطَّمُوا
yutaḥaṭṭamū
f تُتَحَطَّمِي
tutaḥaṭṭamī
تُتَحَطَّمْ
tutaḥaṭṭam
تُتَحَطَّمَا
tutaḥaṭṭamā
تُتَحَطَّمْنَ
tutaḥaṭṭamna
يُتَحَطَّمْنَ
yutaḥaṭṭamna

Noun

تَحَطُّم • (taḥaṭṭumm

  1. verbal noun of تَحَطَّمَ (taḥaṭṭama) (form V); breaking; destruction
    مَا سَبَبُ تَحَطُّمِ هَذِهِ السَّفِينَةِ؟
    mā sababu taḥaṭṭumi haḏihi s-safīnati?
    What was the reasons of the destruction of this ship?