تحلاق

Arabic

Noun

تَحْلَاق • (taḥlāqm

  1. verbal noun of حَلَقَ (ḥalaqa) (form I)

Declension

Declension of noun تَحْلَاق (taḥlāq)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَحْلَاق
taḥlāq
التَّحْلَاق
at-taḥlāq
تَحْلَاق
taḥlāq
nominative تَحْلَاقٌ
taḥlāqun
التَّحْلَاقُ
at-taḥlāqu
تَحْلَاقُ
taḥlāqu
accusative تَحْلَاقًا
taḥlāqan
التَّحْلَاقَ
at-taḥlāqa
تَحْلَاقَ
taḥlāqa
genitive تَحْلَاقٍ
taḥlāqin
التَّحْلَاقِ
at-taḥlāqi
تَحْلَاقِ
taḥlāqi