تحية

Arabic

Root
ح ي و (ḥ y w)
17 terms

Noun

تَحِيَّة • (taḥiyyaf (plural تَحِيَّات (taḥiyyāt) or تَحَايَا (taḥāyā))

  1. verbal noun of حَيَّا (ḥayyā) (form II)
  2. a greeting

Declension

Declension of noun تَحِيَّة (taḥiyya)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal تَحِيَّة
taḥiyya
التَّحِيَّة
at-taḥiyya
تَحِيَّة
taḥiyyat
nominative تَحِيَّةٌ
taḥiyyatun
التَّحِيَّةُ
at-taḥiyyatu
تَحِيَّةُ
taḥiyyatu
accusative تَحِيَّةً
taḥiyyatan
التَّحِيَّةَ
at-taḥiyyata
تَحِيَّةَ
taḥiyyata
genitive تَحِيَّةٍ
taḥiyyatin
التَّحِيَّةِ
at-taḥiyyati
تَحِيَّةِ
taḥiyyati
dual indefinite definite construct
informal تَحِيَّتَيْن
taḥiyyatayn
التَّحِيَّتَيْن
at-taḥiyyatayn
تَحِيَّتَيْ
taḥiyyatay
nominative تَحِيَّتَانِ
taḥiyyatāni
التَّحِيَّتَانِ
at-taḥiyyatāni
تَحِيَّتَا
taḥiyyatā
accusative تَحِيَّتَيْنِ
taḥiyyatayni
التَّحِيَّتَيْنِ
at-taḥiyyatayni
تَحِيَّتَيْ
taḥiyyatay
genitive تَحِيَّتَيْنِ
taḥiyyatayni
التَّحِيَّتَيْنِ
at-taḥiyyatayni
تَحِيَّتَيْ
taḥiyyatay
plural sound feminine plural‎;
broken plural invariable
indefinite definite construct
informal تَحِيَّات‎; تَحَايَا
taḥiyyāt‎; taḥāyā
التَّحِيَّات‎; التَّحَايَا
at-taḥiyyāt‎; at-taḥāyā
تَحِيَّات‎; تَحَايَا
taḥiyyāt‎; taḥāyā
nominative تَحِيَّاتٌ‎; تَحَايَا
taḥiyyātun‎; taḥāyā
التَّحِيَّاتُ‎; التَّحَايَا
at-taḥiyyātu‎; at-taḥāyā
تَحِيَّاتُ‎; تَحَايَا
taḥiyyātu‎; taḥāyā
accusative تَحِيَّاتٍ‎; تَحَايَا
taḥiyyātin‎; taḥāyā
التَّحِيَّاتِ‎; التَّحَايَا
at-taḥiyyāti‎; at-taḥāyā
تَحِيَّاتِ‎; تَحَايَا
taḥiyyāti‎; taḥāyā
genitive تَحِيَّاتٍ‎; تَحَايَا
taḥiyyātin‎; taḥāyā
التَّحِيَّاتِ‎; التَّحَايَا
at-taḥiyyāti‎; at-taḥāyā
تَحِيَّاتِ‎; تَحَايَا
taḥiyyāti‎; taḥāyā