تسبيحة
Arabic
| Root |
|---|
| س ب ح (s b ḥ) |
| 9 terms |
Etymology
Instance noun from س ب ح (s b ḥ, “to say subhanallah”)
Pronunciation
- IPA(key): /tas.biː.ħa/
Noun
تَسْبِيحَة • (tasbīḥa) f (plural تَسْبِيحَات (tasbīḥāt) or تَسَابِيح (tasābīḥ))
- (countable) exclamation of tasbih, saying subhanallah
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَسْبِيحَة tasbīḥa |
التَّسْبِيحَة at-tasbīḥa |
تَسْبِيحَة tasbīḥat |
| nominative | تَسْبِيحَةٌ tasbīḥatun |
التَّسْبِيحَةُ at-tasbīḥatu |
تَسْبِيحَةُ tasbīḥatu |
| accusative | تَسْبِيحَةً tasbīḥatan |
التَّسْبِيحَةَ at-tasbīḥata |
تَسْبِيحَةَ tasbīḥata |
| genitive | تَسْبِيحَةٍ tasbīḥatin |
التَّسْبِيحَةِ at-tasbīḥati |
تَسْبِيحَةِ tasbīḥati |