تصبيح

Arabic

Noun

تَصْبِيح • (taṣbīḥm

  1. verbal noun of صَبَّحَ (ṣabbaḥa) (form II)

Declension

Declension of noun تَصْبِيح (taṣbīḥ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَصْبِيح
taṣbīḥ
التَّصْبِيح
at-taṣbīḥ
تَصْبِيح
taṣbīḥ
nominative تَصْبِيحٌ
taṣbīḥun
التَّصْبِيحُ
at-taṣbīḥu
تَصْبِيحُ
taṣbīḥu
accusative تَصْبِيحًا
taṣbīḥan
التَّصْبِيحَ
at-taṣbīḥa
تَصْبِيحَ
taṣbīḥa
genitive تَصْبِيحٍ
taṣbīḥin
التَّصْبِيحِ
at-taṣbīḥi
تَصْبِيحِ
taṣbīḥi