تطاعي

Arabic

Etymology 1

Verb

تُطَاعِي • (tuṭāʕī) (form I) /tu.tˤaː.ʕiː/

  1. second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of طَاعَ (ṭāʕa)

Etymology 2

Verb

تُطَاعِي • (tuṭāʕī) (form IV) /tu.tˤaː.ʕiː/

  1. second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of أَطَاعَ (ʔaṭāʕa)