تطبيخ
Arabic
Noun
تَطْبِيخٌ • (taṭbīḵun) m
- verbal noun of طَبَّخَ (ṭabbaḵa) (form II)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَطْبِيخ taṭbīḵ |
التَّطْبِيخ at-taṭbīḵ |
تَطْبِيخ taṭbīḵ |
| nominative | تَطْبِيخٌ taṭbīḵun |
التَّطْبِيخُ at-taṭbīḵu |
تَطْبِيخُ taṭbīḵu |
| accusative | تَطْبِيخًا taṭbīḵan |
التَّطْبِيخَ at-taṭbīḵa |
تَطْبِيخَ taṭbīḵa |
| genitive | تَطْبِيخٍ taṭbīḵin |
التَّطْبِيخِ at-taṭbīḵi |
تَطْبِيخِ taṭbīḵi |