تطريح
Arabic
Noun
تَطْرِيح • (taṭrīḥ) m
- verbal noun of طَرَّحَ (ṭarraḥa) (form II)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَطْرِيح taṭrīḥ |
التَّطْرِيح at-taṭrīḥ |
تَطْرِيح taṭrīḥ |
| nominative | تَطْرِيحٌ taṭrīḥun |
التَّطْرِيحُ at-taṭrīḥu |
تَطْرِيحُ taṭrīḥu |
| accusative | تَطْرِيحًا taṭrīḥan |
التَّطْرِيحَ at-taṭrīḥa |
تَطْرِيحَ taṭrīḥa |
| genitive | تَطْرِيحٍ taṭrīḥin |
التَّطْرِيحِ at-taṭrīḥi |
تَطْرِيحِ taṭrīḥi |