تظاهر

• IPA^(key): /ta.ðˤaː.ha.ra/

تَظَاهَرَ • (taẓāhara) VI (non-past يَتَظَاهَرُ (yataẓāharu), verbal noun تَظَاهُر (taẓāhur))

1. to manifest, to display, to exhibit
2. to feign, to pretend, to simulate
3. (medicine) to manifest (to be revealed)

   يَتَظَاهَر التَصَلُّب المُتَعَدِّد بِأَعْرَاضٍ عَصَبِيَّةٍ مُتَعَدَّدَةٍ ― yataẓāhar at-taṣallub al-mutaʕaddid biʔaʕrāḍin ʕaṣabiyyatin mutaʕaddadatin ― Multiple sclerosis manifests with various neurologic symptoms.

Verbal noun of تَظَاهَرَ (taẓāhara).

• IPA^(key): /ta.ðˤaː.hur/

تَظَاهُر • (taẓāhur) m

1. verbal noun of تَظَاهَرَ (taẓāhara) (form VI)
2. manifestation
3. pretending, faking, feigning

• → Azerbaijani: təzahür
• → Persian: تظاهر
  • → Urdu: تظاهر
• → Ottoman Turkish: تظاهر (tezâhür)
  • → Turkish: tezahür

تظاهر (form III)

1. تُظَاهِرُ (tuẓāhiru) /tu.ðˤaː.hi.ru/: inflection of ظَاهَرَ (ẓāhara):
   1. second-person masculine singular non-past active indicative
   2. third-person feminine singular non-past active indicative
2. تُظَاهَرُ (tuẓāharu) /tu.ðˤaː.ha.ru/: inflection of ظَاهَرَ (ẓāhara):
   1. second-person masculine singular non-past passive indicative
   2. third-person feminine singular non-past passive indicative
3. تُظَاهِرَ (tuẓāhira) /tu.ðˤaː.hi.ra/: inflection of ظَاهَرَ (ẓāhara):
   1. second-person masculine singular non-past active subjunctive
   2. third-person feminine singular non-past active subjunctive
4. تُظَاهَرَ (tuẓāhara) /tu.ðˤaː.ha.ra/: inflection of ظَاهَرَ (ẓāhara):
   1. second-person masculine singular non-past passive subjunctive
   2. third-person feminine singular non-past passive subjunctive
5. تُظَاهِرْ (tuẓāhir) /tu.ðˤaː.hir/: inflection of ظَاهَرَ (ẓāhara):
   1. second-person masculine singular non-past active jussive
   2. third-person feminine singular non-past active jussive
6. تُظَاهَرْ (tuẓāhar) /tu.ðˤaː.har/: inflection of ظَاهَرَ (ẓāhara):
   1. second-person masculine singular non-past passive jussive
   2. third-person feminine singular non-past passive jussive

Borrowed from Arabic تَظَاهُر (taẓāhur).

تظاهر • (tazâhor) (plural تظاهرات (tazâhorât))

1. pretending, feigning, dissimulation

   Synonym: خودنشان‌دهی (xod-nešân-dehi)

   • 1963, Ayatollah Abolqasem Khoei, “چرا علماء با حکومت ایران جنگ می‌کنند و آن را مورد حمله قرار می‌دهند، در صورتی که دولت ایران و عوامل حکومت مسلمان هستند و به اسلام اعتراف می‌کنند؟ [čerâ olamâ' bâ hokumat-e irân jang mi-konand va ân râ mowred-e hamle qarâr mi-dehand, dar surati ke dowlat-e irân o avâmel-e hokumat mosalmân hastand va be eslâm e'terâf mi-konand?, Why do the ulema fight against and attack the Iranian government when the Iranian state and the government's agents are Muslims and profess Islam?]”, in Zeinoddin Tehrani, transl., نیرنگ صهیونیسم در ایران [neyrang-e sahyunism dar irân, Zionism's Deception in Iran], Qom: Tebyan Cultural Institute, published 2017:

     اسلام که تنها نمازگزاردن و یا روزه‌گرفتن نیست و یا انجام عبادت‌هایی که از طرف شارع مقدس آمده است. ممکن است کسانی با انجام واجبات قصد ریا و تظاهر داشته باشند و در باطن به آن چندان اعتقاد پیدا نکنند. اسلام دین عقیده و عمل است و هرگاه عملی درکار نباشد، عقیده کاری نمی‌کند و باید مسلمان عقیده و عمل را باهم قرین سازد. کسانی که به اسلام تظاهر می‌کنند و عملاً پایه‌ها و اساس آن را منهدم می‌سازند و با احکام و قوانین قرآن جنگ می‌نمایند، هرگز مسلمان نیستند.

     eslâm ke tanhâ namâz-gozârdan va yâ ruze-gereftan nist va yâ anjâm-e ebâdat-hâyi ke az taraf-e šâre'-e moqaddas âmade ast. momken ast kasâni bâ anjâm-e vâjebât qasd-e riyâ va tazâhor dâšte bâšand va dar bâten be ân čandân e'teqâd peydâ na-konand. eslâm din-e aqide va amal ast va har-gâh amali dar-kâr na-bâšad, aqide kâri na-mi-konad va bâyad mosalmân aqide va amal râ bâ-ham qarin sâzad. kasâni ke be eslâm tazâhor mi-konand va amalan paye-hâ va asâs-e ân râ monhadem mi-sâzand va bâ ahkâm o qavânin-e qor'ân jang mi-namâyand, hargez mosalmân nistand.

     Islam is not solely about praying or fasting or performing the acts of worship that have been prescribed by the Holy Lawgiver. It is possible for people to intend to show off and pretend by performing their obligatory duties, while in actuality not believing in it. Islam is a religion of belief and action. Without action belief is useless, and a Muslim must couple belief with action. Those who feign Islam while practically destroying its foundations and principles and waging war against the laws and regulations of the Quran are in no way Muslims.

2. (mainly in the plural تظاهرات) political demonstration, march