تفرع

Arabic

Root
ف ر ع (f r ʕ)
7 terms

Etymology 1

Pronunciation

  • IPA(key): /ta.far.ra.ʕa/

Noun

تَفَرَّعَ • (tafarraʕa) V (non-past يَتَفَرَّعُ (yatafarraʕu), verbal noun تَفَرُّع (tafarruʕ))

  1. (intransitive) to branch out
Conjugation
Conjugation of تَفَرَّعَ (V, sound, no passive, verbal noun تَفَرُّع)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَفَرُّع
tafarruʕ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُتَفَرِّع
mutafarriʕ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَفَرَّعْتُ
tafarraʕtu
تَفَرَّعْتَ
tafarraʕta
تَفَرَّعَ
tafarraʕa
تَفَرَّعْتُمَا
tafarraʕtumā
تَفَرَّعَا
tafarraʕā
تَفَرَّعْنَا
tafarraʕnā
تَفَرَّعْتُمْ
tafarraʕtum
تَفَرَّعُوا
tafarraʕū
f تَفَرَّعْتِ
tafarraʕti
تَفَرَّعَتْ
tafarraʕat
تَفَرَّعَتَا
tafarraʕatā
تَفَرَّعْتُنَّ
tafarraʕtunna
تَفَرَّعْنَ
tafarraʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَتَفَرَّعُ
ʔatafarraʕu
تَتَفَرَّعُ
tatafarraʕu
يَتَفَرَّعُ
yatafarraʕu
تَتَفَرَّعَانِ
tatafarraʕāni
يَتَفَرَّعَانِ
yatafarraʕāni
نَتَفَرَّعُ
natafarraʕu
تَتَفَرَّعُونَ
tatafarraʕūna
يَتَفَرَّعُونَ
yatafarraʕūna
f تَتَفَرَّعِينَ
tatafarraʕīna
تَتَفَرَّعُ
tatafarraʕu
تَتَفَرَّعَانِ
tatafarraʕāni
تَتَفَرَّعْنَ
tatafarraʕna
يَتَفَرَّعْنَ
yatafarraʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَتَفَرَّعَ
ʔatafarraʕa
تَتَفَرَّعَ
tatafarraʕa
يَتَفَرَّعَ
yatafarraʕa
تَتَفَرَّعَا
tatafarraʕā
يَتَفَرَّعَا
yatafarraʕā
نَتَفَرَّعَ
natafarraʕa
تَتَفَرَّعُوا
tatafarraʕū
يَتَفَرَّعُوا
yatafarraʕū
f تَتَفَرَّعِي
tatafarraʕī
تَتَفَرَّعَ
tatafarraʕa
تَتَفَرَّعَا
tatafarraʕā
تَتَفَرَّعْنَ
tatafarraʕna
يَتَفَرَّعْنَ
yatafarraʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَتَفَرَّعْ
ʔatafarraʕ
تَتَفَرَّعْ
tatafarraʕ
يَتَفَرَّعْ
yatafarraʕ
تَتَفَرَّعَا
tatafarraʕā
يَتَفَرَّعَا
yatafarraʕā
نَتَفَرَّعْ
natafarraʕ
تَتَفَرَّعُوا
tatafarraʕū
يَتَفَرَّعُوا
yatafarraʕū
f تَتَفَرَّعِي
tatafarraʕī
تَتَفَرَّعْ
tatafarraʕ
تَتَفَرَّعَا
tatafarraʕā
تَتَفَرَّعْنَ
tatafarraʕna
يَتَفَرَّعْنَ
yatafarraʕna
imperative
الْأَمْر
m تَفَرَّعْ
tafarraʕ
تَفَرَّعَا
tafarraʕā
تَفَرَّعُوا
tafarraʕū
f تَفَرَّعِي
tafarraʕī
تَفَرَّعْنَ
tafarraʕna

Etymology 2

Verbal noun of تَفَرَّعَ (tafarraʕa).

Pronunciation

  • IPA(key): /ta.far.ruʕ/

Noun

تَفَرُّع • (tafarruʕm (plural تَفَرُّعَات (tafarruʕāt))

  1. verbal noun of تَفَرَّعَ (tafarraʕa) (form V)
  2. bifurcation
  3. divergence
Declension
Declension of noun تَفَرُّع (tafarruʕ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَفَرُّع
tafarruʕ
التَّفَرُّع
at-tafarruʕ
تَفَرُّع
tafarruʕ
nominative تَفَرُّعٌ
tafarruʕun
التَّفَرُّعُ
at-tafarruʕu
تَفَرُّعُ
tafarruʕu
accusative تَفَرُّعًا
tafarruʕan
التَّفَرُّعَ
at-tafarruʕa
تَفَرُّعَ
tafarruʕa
genitive تَفَرُّعٍ
tafarruʕin
التَّفَرُّعِ
at-tafarruʕi
تَفَرُّعِ
tafarruʕi
dual indefinite definite construct
informal تَفَرُّعَيْن
tafarruʕayn
التَّفَرُّعَيْن
at-tafarruʕayn
تَفَرُّعَيْ
tafarruʕay
nominative تَفَرُّعَانِ
tafarruʕāni
التَّفَرُّعَانِ
at-tafarruʕāni
تَفَرُّعَا
tafarruʕā
accusative تَفَرُّعَيْنِ
tafarruʕayni
التَّفَرُّعَيْنِ
at-tafarruʕayni
تَفَرُّعَيْ
tafarruʕay
genitive تَفَرُّعَيْنِ
tafarruʕayni
التَّفَرُّعَيْنِ
at-tafarruʕayni
تَفَرُّعَيْ
tafarruʕay
plural sound feminine plural
indefinite definite construct
informal تَفَرُّعَات
tafarruʕāt
التَّفَرُّعَات
at-tafarruʕāt
تَفَرُّعَات
tafarruʕāt
nominative تَفَرُّعَاتٌ
tafarruʕātun
التَّفَرُّعَاتُ
at-tafarruʕātu
تَفَرُّعَاتُ
tafarruʕātu
accusative تَفَرُّعَاتٍ
tafarruʕātin
التَّفَرُّعَاتِ
at-tafarruʕāti
تَفَرُّعَاتِ
tafarruʕāti
genitive تَفَرُّعَاتٍ
tafarruʕātin
التَّفَرُّعَاتِ
at-tafarruʕāti
تَفَرُّعَاتِ
tafarruʕāti
Descendants

(via plural form تَفَرُّعَات (tafarruʕāt))

  • Azerbaijani: təfərrüat
  • Ottoman Turkish: تفرعات (teferruat)

References

  • Wehr, Hans (1979) “تفرع”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN