تقبيض
Arabic
Noun
تَقْبِيض • (taqbīḍ) m
- verbal noun of قَبَّضَ (qabbaḍa) (form II)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَقْبِيض taqbīḍ |
التَّقْبِيض at-taqbīḍ |
تَقْبِيض taqbīḍ |
| nominative | تَقْبِيضٌ taqbīḍun |
التَّقْبِيضُ at-taqbīḍu |
تَقْبِيضُ taqbīḍu |
| accusative | تَقْبِيضًا taqbīḍan |
التَّقْبِيضَ at-taqbīḍa |
تَقْبِيضَ taqbīḍa |
| genitive | تَقْبِيضٍ taqbīḍin |
التَّقْبِيضِ at-taqbīḍi |
تَقْبِيضِ taqbīḍi |