تقطيب

Arabic

Noun

تَقْطِيب • (taqṭībm

  1. verbal noun of قَطَّبَ (qaṭṭaba) (form II)

Declension

Declension of noun تَقْطِيب (taqṭīb)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَقْطِيب
taqṭīb
التَّقْطِيب
at-taqṭīb
تَقْطِيب
taqṭīb
nominative تَقْطِيبٌ
taqṭībun
التَّقْطِيبُ
at-taqṭību
تَقْطِيبُ
taqṭību
accusative تَقْطِيبًا
taqṭīban
التَّقْطِيبَ
at-taqṭība
تَقْطِيبَ
taqṭība
genitive تَقْطِيبٍ
taqṭībin
التَّقْطِيبِ
at-taqṭībi
تَقْطِيبِ
taqṭībi