تقعير
Arabic
Noun
تَقْعِير • (taqʕīr) m
- verbal noun of قَعَّرَ (qaʕʕara) (form II)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَقْعِير taqʕīr |
التَّقْعِير at-taqʕīr |
تَقْعِير taqʕīr |
| nominative | تَقْعِيرٌ taqʕīrun |
التَّقْعِيرُ at-taqʕīru |
تَقْعِيرُ taqʕīru |
| accusative | تَقْعِيرًا taqʕīran |
التَّقْعِيرَ at-taqʕīra |
تَقْعِيرَ taqʕīra |
| genitive | تَقْعِيرٍ taqʕīrin |
التَّقْعِيرِ at-taqʕīri |
تَقْعِيرِ taqʕīri |