تقفيل
Arabic
Noun
تَقْفِيل • (taqfīl) m
- verbal noun of قَفَّلَ (qaffala) (form II)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَقْفِيل taqfīl |
التَّقْفِيل at-taqfīl |
تَقْفِيل taqfīl |
| nominative | تَقْفِيلٌ taqfīlun |
التَّقْفِيلُ at-taqfīlu |
تَقْفِيلُ taqfīlu |
| accusative | تَقْفِيلًا taqfīlan |
التَّقْفِيلَ at-taqfīla |
تَقْفِيلَ taqfīla |
| genitive | تَقْفِيلٍ taqfīlin |
التَّقْفِيلِ at-taqfīli |
تَقْفِيلِ taqfīli |