تقمير
Arabic
Noun
تَقْمِير • (taqmīr) m
- verbal noun of قَمَّرَ (qammara) (form II)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَقْمِير taqmīr |
التَّقْمِير at-taqmīr |
تَقْمِير taqmīr |
| nominative | تَقْمِيرٌ taqmīrun |
التَّقْمِيرُ at-taqmīru |
تَقْمِيرُ taqmīru |
| accusative | تَقْمِيرًا taqmīran |
التَّقْمِيرَ at-taqmīra |
تَقْمِيرَ taqmīra |
| genitive | تَقْمِيرٍ taqmīrin |
التَّقْمِيرِ at-taqmīri |
تَقْمِيرِ taqmīri |