تقيئي

Arabic

Etymology 1

Verb

تَقِيئِي • (taqīʔī) (form I) /ta.qiː.ʔiː/

  1. second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of قَاءَ (qāʔa)

Etymology 2

Verb

تَقَيَّئِي • (taqayyaʔī) (form V) /ta.qaj.ja.ʔiː/

  1. second-person feminine singular imperative of تَقَيَّأَ (taqayyaʔa)