تقيح

Arabic

Root
ق ي ح (q y ḥ)
2 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ta.qaj.juħ/

Noun

تَقَيُّح • (taqayyuḥm

  1. verbal noun of تَقَيَّحَ (taqayyaḥa) (form V)
  2. (medicine, pathology) festering, suppuration (formation of pus)

Declension

Declension of noun تَقَيُّح (taqayyuḥ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَقَيُّح
taqayyuḥ
التَّقَيُّح
at-taqayyuḥ
تَقَيُّح
taqayyuḥ
nominative تَقَيُّحٌ
taqayyuḥun
التَّقَيُّحُ
at-taqayyuḥu
تَقَيُّحُ
taqayyuḥu
accusative تَقَيُّحًا
taqayyuḥan
التَّقَيُّحَ
at-taqayyuḥa
تَقَيُّحَ
taqayyuḥa
genitive تَقَيُّحٍ
taqayyuḥin
التَّقَيُّحِ
at-taqayyuḥi
تَقَيُّحِ
taqayyuḥi

Descendants

  • Hindi: तक़य्युह (taqayyuh)