تكليم

Arabic

Root
ك ل م (k l m)
12 terms

Etymology

Verbal noun of كَلَّمَ (kallama).

Pronunciation

  • IPA(key): /tak.liːm/
  • Rhymes: -iːm

Noun

تَكْلِيم • (taklīmm

  1. verbal noun of كَلَّمَ (kallama) (form II)
    • 609–632 CE, Qur'an, 4:164:
      وَكَلَّمَ ٱللَّهُ مُوسَىٰ تَكۡلِيمࣰا
      wa-kallama llāhu mūsā taklīman
      And Allah spoke to Moses with speech.

Declension

Declension of noun تَكْلِيم (taklīm)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَكْلِيم
taklīm
التَّكْلِيم
at-taklīm
تَكْلِيم
taklīm
nominative تَكْلِيمٌ
taklīmun
التَّكْلِيمُ
at-taklīmu
تَكْلِيمُ
taklīmu
accusative تَكْلِيمًا
taklīman
التَّكْلِيمَ
at-taklīma
تَكْلِيمَ
taklīma
genitive تَكْلِيمٍ
taklīmin
التَّكْلِيمِ
at-taklīmi
تَكْلِيمِ
taklīmi