تكملة
Arabic
| Root |
|---|
| ك م ل (k m l) |
| 15 terms |
Etymology
Verbal noun of كَمَّلَ (kammala).
Pronunciation
- IPA(key): /tak.mi.la/
Noun
تَكْمِلَة • (takmila) f
- verbal noun of كَمَّلَ (kammala) (form II)
- completing, perfecting
- a thing by which something is completed, a finishing touch, a complement
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَكْمِلَة takmila |
التَّكْمِلَة at-takmila |
تَكْمِلَة takmilat |
| nominative | تَكْمِلَةٌ takmilatun |
التَّكْمِلَةُ at-takmilatu |
تَكْمِلَةُ takmilatu |
| accusative | تَكْمِلَةً takmilatan |
التَّكْمِلَةَ at-takmilata |
تَكْمِلَةَ takmilata |
| genitive | تَكْمِلَةٍ takmilatin |
التَّكْمِلَةِ at-takmilati |
تَكْمِلَةِ takmilati |
Descendants
- → Ottoman Turkish: تكمله (tekmile)