تمامة
Arabic
Etymology 1
Noun
تَمَامَة • (tamāma) f
- verbal noun of تَمَّ (tamma) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَمَامَة tamāma |
التَّمَامَة at-tamāma |
تَمَامَة tamāmat |
| nominative | تَمَامَةٌ tamāmatun |
التَّمَامَةُ at-tamāmatu |
تَمَامَةُ tamāmatu |
| accusative | تَمَامَةً tamāmatan |
التَّمَامَةَ at-tamāmata |
تَمَامَةَ tamāmata |
| genitive | تَمَامَةٍ tamāmatin |
التَّمَامَةِ at-tamāmati |
تَمَامَةِ tamāmati |
Etymology 2
Noun
تِمَامَة • (timāma) f
- verbal noun of تَمَّ (tamma) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تِمَامَة timāma |
التِّمَامَة at-timāma |
تِمَامَة timāmat |
| nominative | تِمَامَةٌ timāmatun |
التِّمَامَةُ at-timāmatu |
تِمَامَةُ timāmatu |
| accusative | تِمَامَةً timāmatan |
التِّمَامَةَ at-timāmata |
تِمَامَةَ timāmata |
| genitive | تِمَامَةٍ timāmatin |
التِّمَامَةِ at-timāmati |
تِمَامَةِ timāmati |